Episode 3: Pustiso

Naisulat ko na to dun sa friendster blog ko pero susulat ko pa rin dito para dumami naman yung episode ng Ultimate Jeepney Experience.

Pagkatapos ng mahaba-habang overnights sa loob ng laboratory dahil sa darating na contest ng Zilog, minabuti ko na umuwi ng hapon para makakuha ng gamit at bumalik sa laboratory para sa isang overnight ulit.

Sumakay ako ng jeep sa Faculty Center para pumunta ng SM North. Mga bandang 3 na ng hapon at nakatirik na ang araw sa taas ng kalangitan. Mga ordinaryong tao muli ang aking mga kasama at sa pagkakataon na ito hindi ako nakaupo sa paborito kong pwesto dun sa may tabi ng labasan. Malapit-lapit ako sa drayber.

Umikot na ang jeep sa UP, nagsakay at nagbaba ng mga pasahero. Nangg makarating kami sa may checkpoint may pumara na isang matandang lalaki. Siguro ang edad nito ay nasa 60 na. Bago ito bumaba kaharap ko ito. Nakakurbata, long sleeves na kulay light blue, black slocks na pantalon, itim na sapatos at may dala pa itong suitcase na kulay dark brown. Ordinaryong ordinaryo ang itsura nito kaya hindi ko na siya tinignan nung bumaba siya ng jeep.

Nang makababa na ang matanda may sumigaw sa may labasan ng jeep "Sandali lang manong!!! Naiwan niya ngipin niya! Mahal din magpagawa niyan."

Ako naman nagulat at napatingin agad dun sa ale na sumigaw. Siguro mga late 30s na yung ale.

"Ngipin? Paano naman niya maiiwan yung ngipin niya?" Tanong ko sa aking sarili.

Tinuro agad ng ale yung sahig ng jeep. May pustiso sa sahig! Hindi lang iyon... may laway pa ito dahil basa ang paligid ng pustiso.

Nabighani ako sa nakita ko. Paano naman mahuhulog yung pustiso ng matanda na hindi niya napapansin? Ibang klase talaga!

Binantayan ko ng mabuti ang mga susunod na mga mangyayari.

Yung ale naghanap ng tissue sa bag niya, habang ginagawa niya iyon umandar ng kaunti ang jeep.

"Manong sandali lang ho!" sigaw ng ale sa jeepney driver at tumigil muli ang jeep.
Wala talagang mahanap na tissue yung babae kaya ang ginawa niya kinuha niya yung pustiso gamit ang kanyang kamay. Walang gloves, panyo o tissue. Purong balat at pustiso na may laway ang magkadikit.

"Hala! Baka kagatin ka niyan!" Nanggulat pa itong drayber na ito, nagulat naman ako.
Kinagulat ko ulit ang ginawa ng ale. At ako'y napasaludo sa ale dahil sa kabaitan na ipinakikita niya. Siyempre sa isipan ko lang ako sumaludo, mukha naman akong loko-loko kung sasaludo ako sa harapan niya.

Bumaba ang ale at sinubukan habulin ang matandang nakaiwan ng pustiso dahil sa medyo may kalayuan na ito. Ngunit hindi niya na ito kayang habulin dahil medyo umaandar-andar na ang jeep. Tumingin ako ulit sa labas at nakita ko na ipinabilin na lang ng ale sa may guard sa checkpoint ang pustiso ng matanda.

Sumakay muli ang ale sa jeep at siya'y nagpunas punas ng kanyang kamay sa kanyang panyo.
Umandar na ang jeep at nakita ko habang palayo na kami na tinatawag nung guard yung nakahulog ng pustiso at narinig niya naman ito. Bumalik yung nakahulog pero hindi ko na nakita kung nakuha niya yung pustiso niya o kung talaga bang sa kanya yung pustiso. Malay mo baka meron natutulog dun banda sa labasan na tao at hindi niya nalaman na nahulog pala ang pustiso niya at ang mga pangyayaring naganap.

Hindi importante kung sino ang nakahulog ng pustiso na yun. Importante ay yung babae na naglakas loob na pulutin ang pustiso para lang ibigay ito sa may ari. Mabait siyang tao, sana marami pang mga tao na katulad niya dito sa mundo.

Episode 2: Jacket vs Payong

Umaga ulit at papunta pa lang ako sa UP. Umuulan ng araw na iyon at dahil sa wala akong mahanap na payong na maliit sa bahay minabuti kong kunin yung payong na malaki, yung may hawakan na parang hook at mahaba ito habang nakatiklop.

Sumakay ako ng jeep, dun ulit sa paborito kong upuan, sa may tabi ng pasukan. Ordinaryong mga pasahero ang mga nasa loob. Medyo siksikan dahil pinuno kami nung dispatcher.

Tuloy tuloy lang ang jeep, may mga pasaherong bumaba at sumakay dun sa ruta na dinadaanan nito.

Pagdating sa UP, dito na kami ng mga estudyante magsisibabaan.

Unang madalas na babaan ng mga studyante ay ang checkpoint na malapit kay oble.

Pumara ang isang studyante at nagsibabaan na ang mga tao na bababa rito. Una babae. Sunod lalaki. Lahat sila naka-jacket. Ako naman inggit dahil buti pa sila wala silang dala sa kanilang kamay dahil naka-jacket sila at malamang meron maliit na payong dala ang mga ito sa kanilang bag, samantalang ako itong malaking payong na kay hirap dalhin...

Sa aking pagmumuni-muni hindi ko napansin na ang huling bababang lalaki ang bulsa ng jacket ay sumabit sa hook ng payong ko. Lagot! nasa dulo pa man din ako na upuan at sa pagbaba ng lalaking ito unti-unting umandar ang jeepney.

Nag-isip ako agad. Hindi ko na magawang parahin ang jeep dahil hindi ito pumasok sa aking isipan. Naisip ko na itulak papunta sa lalaki ang payong ko at baka bumitaw ang hook ng payong ko sa jacket niya.

Ginawa ko ito agad. Ngunit tinapakan na nang husto ng drayber ang accelerator. Lagot na talaga! Hindi na nagawang bumitaw ng payong ko sa jacket ng lalaki. At unti-unti nahahatak na yung lalaki habang umaandar yung jeep.

Hindi ko na magawang bitawan ang payong ko dahil ako ay nataranta na.

Sa dulo, napunit yung parte ng jacket niya kung saan sumabit ang payong ko.

Sigaw ako sa kanya “SORRY!!!” Tapos tago agad sa may gilid ng jeep para hindi niya ako matandaan.

Sa isip ko, masmabuti ng napunit ang jacket niya kaysa naman sa nakaladkad ko pa yung lalaki sa daan. Maslagot ata ako dun.

Tuloy-tuloy lang ang jeep at buti hindi napansin ng drayber ang mga pangyayari. Ngunit pagtingin ko sa mga taong nakasakay ng jeep lahat pala ay nakatingin sa akin. Hiyang-hiya tuloy ako.

Hinintay ko na lang makarating yung jeep sa may Faculty Center upang makababa na lang ako. Pero yung hintay na yun ay parang sobrang tagal dahil sa kaba at hiya na dinaranas ko.

Pagbaba ay lakad ako agad ng mabilis para hindi na ako makita ng mga tao sa jeep.

Natutunan sa araw na iyon:
Wag na wag na magdala ng payong hindi kasya sa bag at maslalong wag na magdala ng payong may hook dahil ito ay sumasabit kung saan-saan.

Masmatibay ang dala kong payong kaysa sa jacket niya. Japeyks ata yung jacket niya, payong ko may tatak. hehehehe!!!

Episode 1: Bakla vs Bading

Isang ordinaryong umaga, medyo makulimlim at hindi naman kainitan ang araw noon. Papasok pa lang ako at katulad ng aking ginagawa araw-araw sumasakay ako ng jeepney galing SM north papuntang UP.

Pagsakay ko, nakita ko na libre yung upuan sa gilid ng pasukan. Upo naman ako dun. Ito ang pwesto na gusto ko pagsumasakay ng jeep para mabilis ang pagbaba.

Tumingin ako sa paligid, babae, lalaki at mga 10 bakla na maingay ang nasa loob. Sabi ko sa sarili ko "Ang aga-aga bakit ito pa ang unang babati sa araw ko?"

Iba sa mga ito mga payat at iba sa mga ito yung mga parang maton na katatakutan talaga ng lalaking katulad ko kung hinawakan ako... Technique, wag na wag kang titingin sa mga mata nito para hindi ka mapagtripan.

Marami na ang nagdaan na pangyayari sa buhay ko na hindi maganda sa uri ng pangatlong kasarian na ito, kaya medyo asar ako sa mga ito. Makulit na mga kaibigan, mahirap na kaaway.

Umandar na ang jeep at tuloy-tuloy ang tsikahan at hambalusan nila. Maingay at unti-unti nito sinisira ang magandang araw ko habang tahimik akong nakatingin sa labas.

Nung malapit na kami kay oble, pinakinggan ko na ang usapan nila. May isa daw silang kaibigan, bakla rin, ang lumalandi sa isang lalaki.

Sabi ng isa "Hoy bakla! Bakit hindi mo na lang gayahin yung kaibigan natin, makipaglandian ka na rin sa isang gwapong lalaki para di ka na malungkot katulad ng ganyan."

Sagot ng isa "Wala akong laban sa kanya, bading kasi yun."

Sagot naman ng isa pa "Hindi kaya! Bakla yun!"

Sagutang ang mga ito na bakla ba o bading yung kaibigan nila.

Ako naman sa aking isipan "Bakla bading parehas lang naman yun... May pinagkaiba ba iyon?" Nagtataka talaga ako... gusto ko malaman sa mga oras na iyon kung meron nga bang pagkaka-iba ang dalawang ito.

Buti na lang may isa silang kasamahan na bakla rin na hindi nakakaalam kung ano ang pinagkaiba ng mga ito at ito ay nagtanong kung ano nga ba.

"Bakla o bading... Ano bang pinagkaiba ng mga iyon? Hindi ko kasi alam misis."

"Hoy bakla! Wag na wag mo akong matawag na misis dahil kitang-kita naman na sexy pa ako."

"Hoy bading! Aminin mo na, kahit ganyan itsura mukha kang nanganak na."

"Loka! Kailangan bang pag-awayan ang itsura ko.... blah, blah, tsenes, tsenes, tsika! (Hindi ko maintindihan bakla kasi yung salita e.)"

Akala ko masasagot na ang tanong, pero mukhang lumalayo pa ang usapan.

Mga ilang segundo lang may nagsalita sa kanila...

"Hoy mga bakla at bading! Lumalayo tayo sa tanong... sagutin niyo na kung ano ang pinagkaiba ng bakla at bading."

"Yung bading, yun yung mga homosexual na mukhang tao... mukhang babae kung nagsusuot ng pambabae, katulad ko... Bading na bading! Tsenes!!!"

Sa isip ko "Tigilan mo nga ako... babae ka diyan... masmukha ka pa ngang lalaki kaysa sa gym instructor ko."

"Ano naman yung bakla?" Tanong ng isa pang bakla. (Iba ito sa naunang nagtanong. Pati rin pala sila mga walang alam sa usapang ito.)

Sagot muli nung isa "Yung bakla, yun naman yung mga homosexual na mukhang kabayo. Katulad nitong katabi ko.... blah, blah, tsenes, tsenes! (Hirap talaga intindihin.) Sabi sa iyo bakla yung kaibigan natin."

"Hindi no! Bading siya, tingnan mo naman yung katawan parang coke..."

"Hindi kaya! Bakla siya, wala naman sa katawan ang pinagbabasihan ng pagka-bakla o pagka-bading niya... sa mukha!"

Nagaway-away at bangayan ulit itong mga bakla at bading na ito. Ingay!!!

May sumagot na isa... "Bakit hindi na lang natin pag-usapan ang pagkabakla mo kung hindi natin mapagdesisyonan kung ano yung kaibigan natin..."

Napangiti ako sa sinabi ng bakla. Hindi talaga maiwasan ang magsagutan ang mga ito.

Dumating na pala sa Faculty Center ang jeep at pinara ko na ito at bumaba. Yun pa rin ang usapan nila... ang pagkabakla ng isa nilang kasama sa jeep...

Sa isip ko hindi rin pala masama makinig sa mga ito dahil nadagdagan ang kaalaman ko sa ikatlong kasarian.

Kung kayo ay nag-iisip kung anong klaseng mga homosexual ang nasa loob ng jeep nung araw na iyon. Lahat sila ay bakla...