Romualdo Roberto

Sa lahat siguro ng sakay ko sa jeepney, ito na ang sakay na hinding hindi ko malilimutan. Ito ay yung bago palang akong aplikante ng Lakay at matapos ng isang mahabang jogging kasama si Kurt nakatayo na ako sa sakayan ng SM North para umuwi.

Mga bandang alas-nuebe na ng gabi at tahimik na ang lahat dahil kakaunti na lamang ang tao sa loob ng unibersidad. Ngunit meron isang lalaki ang sumigaw at tuluyang winasak ang katahimikan.

Matapos ang matagal na paghihintay, dumating na rin ang jeepney ng SM North. Sakay naman ako at hinayaan na kung sino man ang taong nagsisigaw ng mga panahon na iyon. Pagod na pagod na ako at umuwi at matulog na lang ang gusto kong isipin sa mga panahon na iyon.

Pero sadya siguro itinadhana na hindi ko isipin ang pagod ko. Malapit nang mapuno ang jeep. Nasa gitna ako ng mahabang upuan sa kaliwa ng jeep at bakante ang upuan sa kaliwa ko. Sa harapan ko ay isang ina na may kargang natutulog na sanggol na nakabalot ng kumot.

Bigla na lang may sumabit at nagsabi "Driver let's go. I am here."

Nagulat ako. Sino ba namang tao ang magsasabi sa drayber ng jeepney ng ganon. Hinayaan ko na lamang siya.

Sinambit niya muli. "Driver let's go. I am here."

Tumingin na ang drayber at nagtanong kung ano ang sinasabi ng sumabit.

Sagot ng sumabit "May bata. Alis na tayo."

Hindi pa rin ito naintindihan ng drayber at muli siyang nagtanong.

Sagot muli ng sumabit "Natutulog ang bata, alis na tayo."

Nagtaka ang drayber kung ano ang pinagsasabi nito kung kaya naghintay na lamang siya ng iba pang pasahero dahil hindi pa naman puno ang jeep.

Sa bandang kanan ng jeep sa may pinto isang lalaki at isang babae ang naka-upo. Tahimik silang naka-upo at walang kamalay-malay sa darating na sitwasyon.

"Boy, ligawan mo na siya, mamaya makawala pa sa iyo yan." Sabi ng sumabit sa lalaki.

ANO?!?!? Tama ba ang narinig ko? Tumawa na lang ako sa aking pag-iisip. Doon ko lang napatunayan na may tama ang ulo ng sumabit.

"Ang pangalan ko ay Romualdo Roberto (gumawa na lamang ako ng bagong pangalan dahil nakalimutan ko na ang pangalan na sinabi niya) isa rin po akong kamag-aral katulad ng karamihan sa inyo at ngayon nabubuhay sa patuloy na marahas na sitwasyon dito sa mundo."

Kamag-aral na katulad ko?!?!?!? Kung titingnan mo si Roberto ng panahong iyon, hindi siya mukhang nag-aaral tulad ko. Mukha siyang masmatanda pa sa tatay ko.

"